چهارشنبه، اردیبهشت ۲۳، ۱۳۸۸

شکلاتی از آن خود

حدود و ماه پیش، یک دوست برایم یک بسته شکلات داو تلخ خرید و مرا مجبور کرده که بروم و دوبسته دیگر نیز برای خودم بخرم. نه اینکه شکلات ها چیز بسیار فوق العاده ای باشند. آنها شکلات های بسیار خوشمزه ای هستند ولی دلیلی که من را وادار به خرید آنها کرده، پیغامی هست که داو در هرکدام از این شکلات ها گذاشته است. یک چیزی شبیه فال حافظ است، با این تفاوت که هیچ کس در آنها حال شما را نمی گیرد. کلاً پر از پیغام هایی است که روح آدم را شاد می کند. برخی راجع به زندگی و برخی راجع به زندگی با شکلات.
دکتر برایم ممنوع کرده که زیاد شکلات بخورم، ولی به هر حال سعی می کنم یک ذره زیر آبی بروم و روزی یک دوتا به خودم جایزه بدهم. هر دفعه که می خواهم این شکلات ها را باز می کنم با کلی علاقه بررسی می کنم ببینم چه پیغامی دارد، گاهی اوقات واقعاً به کارم می آید.

نتیجه اخلاقی: بروید و از این شکلات ها بخرید و حالی بکنید و خوشحال باشید

پ.ن. : دو نکته منفی در باب این نتیجه و نصیحت اخلاقی وجود داره که اول دومی رو می گم:
2. آگر آدم زیاد شکلات بخوره که خوشحال بشه دیگه حالش از هر چی شکلات بعد از مدتی به هم می خوره تازه اون موقع دیگه شاد هم نیست
1. اگر قرار بود که آدم با خوردن شکلات خوشحال بشه و دیگه مشکلی نداشته باشه، کارکنان شرکت های شکلات سازی جزء خوشبخت ترین آدم های دنیا بودند
3. این جزء نکات نیست همین طوری گذاشتم، من این ها رو گفتم دیگه خودت می دونی

۱ نظر:

  1. از کجا خریدی؟ منم از این شکلات ها بهم رسید و کلی ذوق کردم. حالا حتما میروم و باز می خرم.

    پاسخحذف