تعداد ساختمان های بلند در داخل نیویورک کم نیست، شاید تعداد ساختمان های کوتاه کم باشد من نمی دانم. خیابانهای بزرگی هم که این ساختمان ها در آنها باشند زیاد است. تنها کافی است یک نگاهی به خیابان هشتم یا خیابان پنجم در منهتن بیاندازید تا متوجه بشئید منظورم چیست.
اما چیزی دیگری در خیابان هفاد دوم است که مرا شیفته خود کرده است، از یک طرف هفتاد دو مثل بسیاری از خیابان های اینجا با ساختمان های بزرگ احاطه شده است و مانند برخی از آنها وسیع نیز هست. ولی تفاوت آن با دیگر خیابان ها این است که بسیار خلوت تر از بسیاری از آنهاست، تعداد ماشین هایی که از آن می گذرند نسبت به خیابان های مشابه بسیار کم است. شاید یکی از دلایل آن کم بودن طول آن باشد. یک طرف خیابان به پارک و طرف دیگر به خیابان معروف برادوی می رسد. همه اینها موجب می شوند که وقتی شما وارد خیابان می شوید، ابهت ویژه آن شما را در بگیرد. سنگینی و وقار ويژه ای در دل این ساختمان هایی که نزدیک صد سال از عمر آنها می کذرد وجود دارد. ظاهر قدیمی آنها شما را می تواند در سراسر تاریخ سینما بگرداند و هر لخظه منتظرید تا رابرت دنیرو از یک گوشه آن با ان کت و شلوار سفیدش خارج شود و با هم بر خورد کنید
وقتی عکس را دیدم احساس کردم هر روز که از کنار اینجا رد می شوم اینجا همین شکل است
پ.ن: من خیلی آدم دنیا دیده ای نیستم، به خاطر همین هنوز خیلی خیابون دوست د اشتنی ندارم ولی هر وقت یک خیابون جدید پیدا کنم می ذارمش اینجا
اما چیزی دیگری در خیابان هفاد دوم است که مرا شیفته خود کرده است، از یک طرف هفتاد دو مثل بسیاری از خیابان های اینجا با ساختمان های بزرگ احاطه شده است و مانند برخی از آنها وسیع نیز هست. ولی تفاوت آن با دیگر خیابان ها این است که بسیار خلوت تر از بسیاری از آنهاست، تعداد ماشین هایی که از آن می گذرند نسبت به خیابان های مشابه بسیار کم است. شاید یکی از دلایل آن کم بودن طول آن باشد. یک طرف خیابان به پارک و طرف دیگر به خیابان معروف برادوی می رسد. همه اینها موجب می شوند که وقتی شما وارد خیابان می شوید، ابهت ویژه آن شما را در بگیرد. سنگینی و وقار ويژه ای در دل این ساختمان هایی که نزدیک صد سال از عمر آنها می کذرد وجود دارد. ظاهر قدیمی آنها شما را می تواند در سراسر تاریخ سینما بگرداند و هر لخظه منتظرید تا رابرت دنیرو از یک گوشه آن با ان کت و شلوار سفیدش خارج شود و با هم بر خورد کنید
وقتی عکس را دیدم احساس کردم هر روز که از کنار اینجا رد می شوم اینجا همین شکل استپ.ن: من خیلی آدم دنیا دیده ای نیستم، به خاطر همین هنوز خیلی خیابون دوست د اشتنی ندارم ولی هر وقت یک خیابون جدید پیدا کنم می ذارمش اینجا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر