عکس را چند وقت پیش چاپ کردم، قاب گرفتم و گذاشتم توی کتابخانه. تصویر مایا دارن در پشت پنجره با آن شاخه ها و برگ های درختی که در پنحره منعکس شده اند. سایه های بعد الظهر را مایا دارن و الکساندر حمید بیشتر از پنجاه سال پیش ساختند. اثر تجربی شان هنوز بعد از این همه سال جوان است و ذهن آدم را با خودش می برد، ولی تصویر این زن پشت پنجره خودش حکایت جداگانه ایست. چیز غریبی در نگاهش است. گاهی اوقات نگاهمان در هم تلاقی میکند ولی چشمانم تاب نگاهش را ندارد و سرم را فوری برمی‌گردانم. دنیایی است در پس آن نگاه خیره.
پ.ن.: سایه های بعد الظهر را می شود اینجا و یا اینجا به طور کامل دید
پ.ن.: سایه های بعد الظهر را می شود اینجا و یا اینجا به طور کامل دید
برام سؤاله که با چه‌جور خوانشی مایا درن تبدیل شده به ماریا ورده
پاسخحذف