سه‌شنبه، مرداد ۰۶، ۱۳۸۸

خیابان های اینجا هنوز مثل سابق است و مانند خیابان های آنجا طعم اشک آور ندارد.
من هر روز می گردم تا بتوانم این مردمی که شجاعت و عقلانیت خویش را دوباره بازیافته داند را بهتر بشناسم.
من هر روز در لابلای عکس ها و فیلم ها و در داخل نوشته های می گردم تا بلکه این بغض که پنجاه روز است در این گلو مانده را بشود کاری کرد
.
.
.
.


پ.ن.: این، این، این ، این و نوشته های بسیار زیاد دیگری را درباره این روزها دوست دارم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر