در لینکلن، در اواخر فیلم، آنجایی که ماجرای انتخابات برای تایید متمم سیزدهم قانون اساسی به نقطه بحرانی می‌رسد، رییس مجلس هم تصمیم می‌گیرد تا برای تایید متمم رای دهد. این کارش با اعتراض رییس حزب مخالف روبرو می شود. رییس توضیح می‌دهد که گرچه کارش خارج از عرف است ولی او هم به عنوان رییس مجلس می تواند در رای گیری شرکت کند که حرفش باز با اعتراض رییس حزب روبرو مواجه می شود که موقعیت امروز چیزی خارج از عرف و غیر معمول نیست. رییس مجلس هم گلویی صاف می کند و در جوابش می گوید که امروز چیزی غیر معمول نیست، امروز خودِ تاریخ است.
حالا شاید این روزهای ما هم مثل آن روزها نباشد. شاید که همه‌ی این چیزها مهندسی و از پیش تعیین شده باشد. شاید هم که این روزها واقعا دارد پیش چشم ما اتفاق می‌افتد. شاید که این تک تک رای های ما آدم‌ها که باعث شده این اکثریت مطلق با اندکی رای بیشتر اتفاق بیافتد واقعا تاریخ را رقم زده باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر