مرگ راهبِ معبد روستا چیز غریبی است. این‌قدر که هماهنگ است غریب است. می شود
گفت که راهب مرکز معنویت منطقه است، نگهبان جانِ روستاییان، مردی که زندگی پس از
مرگ‌شان را به عهده او گذاشته‌اند. حالا همین آدم در معبدش مرده است. انگار این‌قدر
به وظایفش وفادار بوده که در حالی‌که می‌خواسته به دیگران به طور عملی شیوه مردن
را در ملاعام آموزش بدهد اما اشتباهی واقعا مرده است.
معبد سراچه طلایی – یوکیو میشیما
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر