یکشنبه، اسفند ۱۶، ۱۳۸۸

جذابیت های پنهان بورژوازی

از وقتی که انگشتم رو میزارم رو شاتر و تا نیمه فشارش می دم و لنز شروع می کنه به چرخیدن تا روی نقطه ای که من دوست دارم زوم کنه و بعد من به طور کامل فشارش می و دیفراگم باز می شه و نور میره و بر می گرده و دیافراگم بسته میشه ، تا اون زمانی که من تصویر روی صفحه می بینم، همه غصه های دلم میره بیرون و پر از لذت می شم و به خودم می گم بیا و یک بار دیگه هم شاتر رو فشار بده.

۱ نظر: